تاریخچه نقاشی روی پارچه

از زمانی که بشر شروع به بافتن پارچه کرد نقاشی روی آن هم بوجود آمد. آن ها به دو روش نقاشی روی پارچه را انجام می داند.

روش اول
با رنگ تصویر را مستقیم بر روی پارچه می کشیدند.

روش دوم
بلوک های چوبی را به صورت طرحی که می خواستند می تراشیدند و خط های محیطی را بر روی آن تراش می داند و آن را بر روی پارچه می انداختند و بعد داخل آن را رنگ آمیزی می کردند. قاره آسیا سابقه دیرینه در تزئین پارچه دارد. بلوک های چاپی که از آن بدست آمده است قدمت ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح(ع) را گویاست. (کامکاری) از حدود ۱۰۰۰ سال قبل میلاد شروع شده است.

در کشور هند یک هنر باستانی محسوب می شود، که نام خود را از( kalam) به معنای (قلم) و کاری (kari) به معنای (کار) گرفته است. یعنی (قلم کار) هنرمندان کلامکاری از چوب بامبو یا چوب خرما به عنوان برس نقاشی استفاده نی کردند، در انتهای نوک میله یک دسته مو وجود داشت که برای پخش رنگ استفاده میشد، در ابتدا نقاشی ها بر روی پارچه بود اما اکنون می توانیم بر روی سایر متریال ها نیز ببینیم مانند ابريشم.

در آن زمان بیشتر از رنگ های طبیعی یا ارگانیک استفاده می شد. رنگ ها از ریشه و برگ و گل گیاهان، سنگ های معدنی مثل نمک های معدنی آهن، قلع، مس و زاج تهیه شده اند. تصاویری که رسم می کردند صحنه هایی از خدایان هند و صحنه هایی از اسطوره های هند بوده است. بعد از آن پارچه ها در سراسر آسیا، مصر و یونان تجارت می شدند. در سال ۲۰۰ میلادی نقاشی روی پارچه به مناطق اروپا و آفریقا هم راه یافت.

چین به تکنیک جدیدی روی آورد که مهر(resists) و استنسیل یا همون (شابلون) بود. در ادامه ایده ها به ژاپن گسترش یافت، و با استفاده از الگوهای نو، زیبایی خاصی به آن بخشید. نقاشی روی پارچه در کشور های دیگر جهان نیز راه یافت، این کشورها شامل پرو و مناطقی از آمریکای جنوبی بودند. امروزه این تکنیک در نقاط مختلف جهان مورد استفاده قرار می گیرد.